Skip to main content

Zasada Vojty

Kto opracował terapię i diagnostykę metodą Vojty?

Twórcą zasady odruchowej lokomocji, a także diagnostyki i terapii metodą Vojty jest prof. dr Václav Vojta.

 vojta mit kind

Prof. dr Václav Vojta
Prof. Vojta urodził się 12 lipca 1917 roku w czeskiej miejscowości Mokrosuky, zmarł 12 września 2000 roku w Monachium. Był neurologiem i neurologiem dziecięcym. W 1968 wyemigrował z Pragi do Niemiec. Pracował w Klinice Ortopedycznej Uniwersytetu w Kolonii oraz w Kinderzentrum w Monachium. Od roku 1990 aż do swojej śmierci wykładał na Uniwersytecie Karola w Pradze.

Opracowanie zasady Vojty

Profesor Vojta opracował podstawy swojej diagnostyki i terapii nazwanej później metodą Vojty w latach 1950-1970. Metoda Vojty opiera się na tak zwanej odruchowej lokomocji. Poszukując odpowiedniej metody terapeutycznej dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym profesor Vojta zaobserwował, że u dzieci tych w określonych pozycjach ciała w odpowiedzi na konkretne bodźce następują powtarzalne reakcje motoryczne tułowia i kończyn. Skutki tej aktywacji były zaskakujące. Dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym najpierw zaczynały wyraźnie mówić, a po krótkim czasie pewniej stały i chodziły.

Zastosowanie metody Vojty w terapii

Ponieważ w motoryce spontanicznej u dzieci ze spastyczną postacią mózgowego porażenia dziecięcego te dające się wywoływać wzorce ruchowe nie występowały, natomiast po wielokrotnym wyzwalaniu zaczynały się pojawiać w coraz szerszym zakresie i w coraz pełniejszej formie, profesor Vojta uznał, że spastyczne porażenie mózgowe może być wynikiem funkcjonalnych blokad rozwoju motorycznego.

Na tej podstawie profesor Vojta opracował kompleksową terapię takich zaburzeń u niemowląt, dzieci i dorosłych – terapię metodą Vojty.

Terapia metodą Vojty

Profesor Vojta prowadzi terapię z wcześniakiem.

Profesor Vojta prowadzi terapię z wcześniakiem.

Skoordynowane, wrodzone wzorce ruchowe

Na podstawie swoich obserwacji profesor Vojta uznał, że te możliwe do zaktywowania wzorce ruchowe są obecne u każdego człowieka od chwili narodzin. Udowodnił to, wielokrotnie wywołując te wzorce u zdrowego noworodka i obserwując pojawiające się przy tym ruchy, takie jak dukcja radialna czy otwarcie dłoni, które u dziecka rozwijającego się prawidłowo pojawiają się dopiero w wieku około 6 miesięcy podczas spontanicznego chwytu i podporu na dłoniach.

Wczesna diagnostyka niemowląt

Obserwacje profesora Vojty i dokonana przez niego ocena wzorców ruchowych w motoryce spontanicznej, jak również reakcji ułożeniowych niemowlęcia oraz ocena dynamiki rozwoju tzw. odruchów prymitywnych stworzyły podwaliny jedynej w swoim rodzaju wczesnej diagnostyki zaburzeń postawy i ruchu w wieku niemowlęcym.

Dziś diagnostyka metodą Vojty jest powszechnie wykorzystywana do wczesnego rozpoznawania zaburzeń rozwoju motorycznego, aby jak najszybciej (w ciągu pierwszych 6 miesięcy życia) można było wprowadzić właściwą terapię, która w porę zapobiegnie manifestowaniu się „nieprawidłowych sekwencji ruchowych” i da maksymalną szansę na pełne usprawnienie.

 

do góry